ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸੋਚ ਮੇਰੀ ਨੀਰ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਏ
ਰੂਹ ਝੱਲੇ 'ਬੱਧਣ' ਦੀ ਫ਼ਕੀਰ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਏ
ਅੱਖਾਂ ਚ ਇਹ ਖਵਾਬ ਸ਼ੁਦਾਈ ਬਣ ਘੁੰਮਦੇ
ਖਵਾਬਾਂ ਚ ਪਸੰਦ ਮੇਰੀ 'ਹੀਰ' ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਏ

ਖਿਆਲਾਂ ਦੀ ਸ਼ਤਾਬਦੀ ਕਿਤੇ ਵੀ ਨੀ ਖੜਦੀ
ਵੱਡਿਆਂ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਤੇ ਵੀ ਨਾ ਇਹੀ ਵੜਦੀ
ਡਰਾਈਵਰ ਤੇ ਟੀਸੀ ਬਿਨਾਂ ਦੌੜਾਦੀ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਏ
ਇਹਦੀ ਲਾਲ ਝੰਡੀ ਹਰੀ ਲੀਰ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਏ

ਸਮੇਂ ਦਾ ਖਿਆਲ ਕੁਝ ਰਹਿੰਦਾ ਨਾ ਰੂਹ ਟੱਲੀ ਨੂੰ
ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਸ਼ਰਾਬ ਜਦ ਚੜਦੀ ਏ ਝੱਲੀ ਨੂੰ
ਯਾਰ ਦਾ ਖਿਆਲ ਇਸਾ ਕਹਿਰ ਮਚਾਉਂਦਾ ਏ
ਇੱਕ ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਖੜਕ ਤਕਰੀਰ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਏ