ਅਤੀਤ...

ਕੋਈ ਵੀ ਹਰ ਲਫ਼ਜ਼ ਕਲਮ ਚ ਨਹੀਂ ਭਰਦਾ
ਕੁਝ ਲੁਕਾ ਲੈਂਦਾ ਏ ਰੂਹ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ
ਉਹ ਲੁਕੇ ਲਫ਼ਜ਼ ਹੰਜੂ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਜਦ ਤੱਕਦਾ ਏ ਇੱਕਲਾ ਆਪਣੇ ਚੇਹਰੇ ਵਿੱਚ

ਕੁਝ ਇਸੇ ਲਫ਼ਜ਼ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਜੋ ਪੰਨਿਆਂ ਨੂੰ ਗਾਲ਼ ਦਿੰਦੇ ਨੇ
ਜੇ ਕਲਮ ਦੇ ਵਿਚ ਭਰ ਜਾਵਣ
ਸਿਆਹੀ ਨੂੰ ਉਬਾਲ ਦਿੰਦੇ ਨੇ

ਨਾ ਹੀ ਕਦੇ ਜ਼ੁਬਾਨ ਨੂੰ ਰੰਗਦੇ ਨੇ
ਨਾ ਉਹ ਲਫ਼ਜ਼ ਚੇਹਰੇ ਨੂੰ ਚੋਂਹਦੇ ਨੇ
ਜੇ ਕਦੇ ਸਿਓਂਕ ਬਣ ਆ ਜਾਵਣ
ਨਵੇਂ ਬਣੇ ਮਕਾਨ ਨੂੰ ਢੋਂਹਦੇ ਨੇ

ਇਹਨਾਂ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਣਾ ਹੀ ਚੰਗਾ ਹੁੰਦਾ
ਪੰਨਿਆਂ ਤੋਂ ਮਿਟਾਉਣਾ ਹੀ ਚੰਗਾ ਹੁੰਦਾ
ਜੇ ਕਦੇ ਹੰਜੂ ਬਣ ਆ ਜਾਵਣ
ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਮੂੰਹ ਧੋਣਾਂ ਹੀ ਚੰਗਾ ਹੁੰਦਾ